minni

memory

* * *

I)

n.

1) memory (hann missti minnis ok þótti nær sem vitstolinn) leggja e-t í m., to lay up in the mind; reka m. til e-s, to call to mind;

2) esp. in pl. memorials (slík m. hafa Íslendingar Haralds konungs ok mörg önnur); settir eptir (viz. dauða) bautasteinar til minnis, as a memorial;

3) memory, of past time; þeir er vóru fyrir várt m., who lived before we can remember;

4) memorial cup, toast (at old sacrifices and banquets); mæla fyrir minnum, to propose a toast.

II)

a. compar., answering to lítill, less, smaller; least, smallest (var minna karp þitt, meðan H. konungr lifði); er sá kallaðr minni maðr (lower in rank), er öðrum fóstrar barn.

III)

n. mouth (of a river, fjord, valley), = mynni.

* * *

n., but also mynni, [munnr; Dan. minde, in Kjerte-minde and other local names; -mouth in Engl. local names; Germ. -munde as in Trave-munde, -gemünd as in Necker-gemünd]:—the month, Lat. ostium; Móðu-minni, Fms. vi. (in a verse); Dínu-m., Km. 3; austr horfir botninn á Hjörunga-vági en minnit í vestr, Fb. i. 187; fyrir minni Eireks-fjarðar, 430 (mynne Ed.), Fms. xi. 125 (mynnet Ed.); fyrir utan minnit, Fs. 180; fjarðar mynni, Hkv. Hjörv. 18; dals-mynni, Fms. viii. 57; but dal-minni, Fb. ii. 554, l. c.: also an Icel. name, Ós-minni, 29.